از آمدن پیتزا به ایران مدت زیادی نگذشته است؛ولی به دلیل استقبال ایرانیان،خیلی زوداین غذادرکشورما گسترش یافت.اماجالب است بدانیدکه پیتزا اصلاًیک غذای ایرانی است.

2500سالپیش ،سربازان ایرانی درمیدان های جنگ،روی سپرهای فلزی خود،پیتزا می پختند.آن ها خمیری را روی سپرهای خودپهن می کردندوسپس مقداری خرماوپنیر(واحتمالاًسبزی)روی آن می پاشیدند.

سربازان یونانی پختن پیتزا را ازایرانیان یادگرفتندوآن را به سرزمین های غربی بردند.این غذابه سرعت درآن سرزمین ها رواج یافت ومورد استفاده قرارگرفت.مردم ایتالیا مانندبقیه ،ازاین خوراک تازه استقبال کردند.

پیتزا مدّت زیادی غذای فقیران بود.دراین مدّت ایتالیایی ها پنیررا از پیتزا حذف کرده بودندوبه جای خرما ازعسل،روغن زیتون وسبیزیجات استفاده می کردند.

115سال پیش ،یک آشبزدرباری به نام رافائل اسپوزیتو،دوباره پنیررا به پیتزا برگرداندواین بارگوجه فرنگی را هم به آن اضافه کرد.ملکه مارگاریتا(ملکه ی ایتالیا)،ازاین غذابسیارخوشش آمدوآرام آرام همه مردم به آن علاقه نشان دادند.به این ترتیب،پیتزا با پنیر،نه تنها درایتالیا که درسراسرجهان مورداستقبال قرارگرفت.[1]


[1] -مجله رشددانش آموزی،بهمن84مقاله صباحسن زاده،ص19