«گویندروزی [کریم خان زند]در دیوان مظالم زیاد نشسته و از کثرت آمدوشد مردم خسته ،چون هنگام مراجعت رسید،در این اثناشخصی فریادبرآوردطلب انصاف کرد،کریم خان ایستاد واز او پرسیدکیستی؟آن شخص گفت:مردی تاجرپیشه ام وآنچه داشتم ازمن دزدیدند.

کریم خان گفت:وقتی که دزدیدندتو چه می کردی؟مردگفت:خوابیده بودم.کریمخان درهم رفته پرسیدچرا خوابیده بودی !عارض گفت:غلط کردم،به سبب اینکه چنین دانستم که توبیداری.کریم خان را از این جواب مردانه خوش آمده روی به وزیر آوردوامر کردتاقیمت مال آن شخص را بدهندوگفت:ما باید مال را دزد بگیریم.بالجمله،نام اوتا امروز دراهالی ایران به نیکی مذکورمی شود.»[1]


[1] -ملکُم،سرجان،تاریخ کامل ایران