مطالعات

ويژگی های كلّی آب وهوای حارّه(A):

1-زمستان ندارد.

2-هيچ ماهی سردتراز18درجه نيست.

3-بارش ودما جهت رشدجنگل های حارّه ای مناسب است.

4-بارش سالانه بيش تر ازتبخيرسالانه است.

5-36/0زمين را در برمی گيرد.

اقليم مرطوب حارّه ای(AF):

دردوطرف خط استوااز ċ 10جنوبی تا ċ 10شمالی حاكم است.

1-زاويه تابش خورشيدهميشه در آن بالا است،درنتيجه منطقه موردبحٍ درتمام سال از دمای بالا ويكنواختی برخورداراست.

2-دراين منطقه نوسان فصلی دما وجودندارد.

3-نوسان دمای روزانه زياداست.

4-رويش درختان متوقف نمی شود.

5-ميزان بارش درهيچ ماهی كمتراز 60ميليمترنيست.

6-فصل در اين منطقه معنايی ندارد.

رطوبت زيادهمراه با،دمای نسبتاًبالاويكنواخت زندگی دراين نواحی را برای افرادغيربومی خيلی سخت می كند.

مناطق زيرپوشش اين منطقه:

1-حوضيه پست آمازون

2-ساحل شمال غربی آمريكای جنوبی

3-حوزه ی رودكنگو

4-مجمع الجزايراندونزی

آب وهوای مرطوب موسمی حارّه ای(AM):

معنی كلمه موسمی (Monsoon)به معنای فصل است.

عرب اين كلمه را به بادهای فصلی (موسمی)كه حدود6ماه از جنوب غربی و6ماه شمال شرقی می وزيدنداطلاق می كردند.

اين بادها درتابستان از دريا به خشكی ودرزمستان از خشكی به دريا می وزند.

وي‍ژگی های اين نوع آب وهوا:

1-سال دارای دوفصل گرم وسرداست.

2-بيشتربارندگی درفصل گرم است.

3-فصل خشك آن كم است.

4-بارندگی خشك ترين ماه كمتراز 60ميلی متر است.

5-ميزان بارندگی سالانه در اكثرنواحی بيش از 1500ميلی متر است.

حوضه های تحت نفوذآب وهوای گرم ومرطوب موسمی (AM):

درآسيا:سواحل غربی هندوبرمه،سواحل شرقی ويتنام،شمال فيليپين،دلتای گنگ وبرهماپوترا.

درآفريقا:سواحل غربی گينه ی آفريقا.

درآمريكا:سواحل گويان،سواحل هائيتی وپورتوريكو وسواحل شمال شرقی آمريكای جنوبی.

نمونه بارزآن درهندوستان وجنوب شرقی آسيا است.

آب وهوای خشك ومرطوب (ساوان) (AW):

ساوان به منطقه ای گفته می شودكه در آن پوشش گياهی علف های بلند توأم با جنگلهای گالری است.

ويژگی های اين نوع آب وهوا:

1-بارندگی به طورهمسان برای فصول ژراكنده نشده است.

2-دارای يك فصل بارانی (تابستان)ويك فصل خشك (زمستان)است.

3-بارش آن كمتراز آب وهوای موسمی وگرم و مرطوب حارّه ای است.

4-ميزان بارندگی سالانه به 1000تا1500ميلی متر می رسد.

5-وجود تغيير پذيری در ميزان بارندگی از سالی به سال ديگر.

مناطق زيرژوشش اين نوع آب وهوا:

1-درآسيا:قسمت هايی از هندوستان،برمه وتايلند.

2-درآفريقا:بارزترين مناطق در شمال وجنوب AFمشاهده می شودوبخشی از ماداگسكار(مالاگاشی).

3-درآمريكای جنوبی :شامل كلمبيا،گويان ها،ونزوئلا،پاراگوئه،اطراف منطقه حارّه ی بارانی وحوضيه ی آمازون،جنوب برزيل ونواحی مجاور بوليوی.

4-درآمريكای مركزی :نواحی جزيره ای  وشبه جزيره ای دريايی كارائيب.

5-دراستراليا:شمال استراليا.

آب وهوای خشك ونيمه خشك(B):

در اين نوع آب و هوا رطوبت خاك برا رشد درخت كافی نيست ورطوبت در اندازه ای است كه در آن بعضی از علفها قادر به رشد هستند.

ويژگی های اصلی آن بارش كم همراه با تبخيرزياداست.

نواحی خشك ونيمه خشك جنب حارّه ای به دو قسمت تقسيم می شود.

1-استپ عرض پايين،نيمه خشك وگرم(Bsh):

مثل بيابانهاساحلی جنوب ايران وبيابانهای كناره ای حجاز وكناره های صحرای بزرگ آفريقا.

2-بيابان عرض پائين خشك وگرم (Bwh):

مثل صحرای آفريقا،مناطق بيابانی داخلی ايران،مناطق داخلی استراليا.

اين نوع آب وهواها در دو طرف مدارالراسرطان ورااجدی در مدارهای 20و35عرض جغرافيايي حاكم است.

ويژگی های اين نوع آب وهوا:

1-خشك بودن كه عامل اصلی آن نبودن مكانيزم صعوداست.

2-حاكم بودن مراكز پرفشارجنب حارّای

3-به وجودآمدن حالت شرجی در كنار درياها مثل مناطق نزديك خليج فارس،وجدّه

4-تبخيزيادوبارندگی كم

5-نواسان شديددمای روزانه وشبانه

مناطق زيرنفوذ اين نوع آب وهوا:

1-درآسيا:قسمتی از آسيای جنوب غربی (ازعربستان تا پاكستان)

2-درآفريقا:سواحل غربی آفريقای جنوبی،صحرای شمالی آفريقا وسومالی وبيابان كالاهاری

4-دراستراليا:مركزاستراليا.

5-درآمريكا:شمال غرب مكزيك وجنوب غرب ايالات متحده ی آمريكا،ساحل غربی پرو وشمال شيلی.